Binnaz ve ben Altunizade'deki bahçeli evimizi, kırıp sarıp, 1980 yılında 8 ayda yaptık; mayıs başında yapım başladı, ocak başında eve yerleştik. Evin ve bahçenin artık 40 yıllık geçmişi var; zaman hızlı ve güzel geçti. Binnaz, Validebağ korusuna bitişik evin bahçesini, evin yapımı sürerken bir yandan ufak ufak düzenlemeye koyulmuştu. Binnaz bir bahçe uzmanıydı. Çocukluğu, gençliği bahçeli evlerde geçmişti. 9 yaşında Toroslarda, Gülek Boğazı yakınındaki Tekfur Kozu köyündeki amca evinde yaz boyu ilk bahçesini düzenlemişti.
1965-1980 arasında üç kiralık evde oturduk, hepsi bahçeliydi. İlk evde az oturduk. İkinci evin bahçesini, üçüncü evin bahçesini ve geniş balkonunu çiçeklerle donattı. Sıra, kalıcı kendi bahçesini yaratmaya gelince dünyalar onun oldu. 1980-2000 arası yoğun öğretmenlik ve okul yöneticiliğinin yanısıra bahçesini kurdu, yıllar içinde geliştirdi; gözü okullarının ve bahçesinin üstündeydi hep.
2000 yılına Ayvalık'ta ikinci ev ve ikinci bahçeyle girdik. 1998 yılında,19. yy son çeyreğinden kalma, ilçenin orta yerindeki iki katlı taş evin dökük görkemi ve önünde enine boyuna uzanan bahçesi bizi baştan çıkardı. Evin ve bahçenin tepeden tırnağa elden geçmesi gerekiyordu. Ev son 7 yıl boş kalmıştı, ev ve bahçe gözümüzün içine bakıyordu; biz de kolları sıvadık.
2000-2020 arasındaki ikinci 20 yıl Ayvalık'taki ana evin ve tamamlayıcı yapıların özenle onarılması, baştan aşağı yenilenmesi; bahçenin sil baştan düzenlenmesi, sürekli geliştirilmesiyle geçti.
Bu yıl korona yüzünden mart başından bu yana Altunizade'deki eve ve bahçeye kapanmamın bir yararı da virüsten korunurken bahçenin bahar uyanışını gün gün yakından izlemem oldu.
Kıştan bahara geçerken, ılıman kışın da katkısıyla, bol çiçekli açılışı kamelyalar ve açelyalar gerçekleştirdi. Mart sonu nisan başı mor salkımlar; bu bahçe baharlarda bizden sorulur dercesine ön bahçeyi eflatuna boğdu. Sonra sırayla şakayıklar, ordu halinde irisler (sakallılar ve Hollandalılar), Japon yer orkideleri (bletilalar), clematisler (yer asması), amaryllisler sökün etti.
Bugün 15 Haziran, Binnaz'ın doğum günü ama yazık ki 2018 Aralık başından bu yana Binnaz artık yok. Bahçelerdeki bitkiler bunu bilmiyor. Havuzda nilüferler, tarhlarda hosta'lar, acanthus ve acapanthus'lar (Afrika zambağı), ortancalar var. Manolya ağacımız ilk çiçeğini açtı. Ortalık kokulu yaseminden geçilmiyor. Son iki ayda onlarca çiçek açan iki gardenia kalan son bir iki çiçeği ile çiçek mevsimini uzatmaya çalışıyor. Mor salkım az ve öz ikinci dalga çiçeklerini bu yıl da bize sunuyor. Vakfımızın iki bahçesi de hayatlarından memnun; korona günleri geçince Vakfımızın öğrencilerini, destekçilerini, dostlarını ağırlamayı sabırsızlıkla bekliyor.
Fotoğraflar, evlere kapanmak zorunda kaldığımız bahar aylarında, Vakfın bahçelerinin koronaya aldırmadan kendi mevsimsel döngülerini keyifle sürdürdüklerini belgeliyor.
Ergun Melin
